“…U osnovi njenog pristupa arhitekturi je je precizno zamišljanje a ne predstavljanje prostora. Kroz nizove lučnih otvora, forme kula, nadovezivanje i stapanje elemenata u nedeljive celine izčitavamo spiritus loci mediteranskog grada, islamske i romanske kulture. Ove gradjevine, ispražnjene od svih religijskih ili stilskih partikularizacija, narastaju kao kamena čipka kroz prostor izvan istorijskog vremena. Rad na litografskom kamenu, kojim se postepeno izvlaci konstrukcija iz tame, metaforično se povezuje sa nastankom arhitekture. Kombinacija više prostornih opservacija na jednom listu naglašava dvojstvo umetnicke tvorevine…izraziti donji rakurs povezanost sa prirodom, tlom; i stremljenje ka visinama…obeležje večne melanholije i traganja za lepotom, ali i snage umetničkog da je izvuče na površinu vizuelnog.”

gospodja Mirjana Vajdić Bajić likovni kritičar i istoričar umetnosti